İran olası bir İsrail saldırısına karşı kendisini ne kadar iyi savunabilir?

Tahran, İran – İsrail, Tahran’ın bu ayın başında Suriye’deki konsolosluğunun ölümcül bombalanmasına misilleme olarak başlattığı füze ve drone saldırılarına yanıt olarak İran’dan “fiyat kesinleştirme” sözü verdi.

İsrail savaş kabinesi, Cumartesi günü İsrail’e yönelik benzeri görülmemiş doğrudan saldırılardan bu yana İran’a yönelik diplomatik hamleyi tamamlayacak bir eylem planını tartışmak üzere birkaç kez toplandı ve İsrail genelkurmay başkanı Herzi Halevi, askeri tepkinin kesin olduğunu söyledi.

İran Cumhurbaşkanı Raisi, Çarşamba günü İsrail’in İran topraklarına doğrudan askeri saldırı başlatmaya karar vermesi halinde “kitlesel ve sert bir tepki” vereceği tehdidinde bulundu. Peki böyle bir saldırı meydana gelirse İran kendisini ne kadar etkili bir şekilde savunabilir?

Yerel savunma silahlarına güvenmek

Onlarca yıldır İran, ekonomisi söz konusu olduğunda yerel yeteneklerine güvenme konusunda giderek daha fazla ısrar ediyordu ancak benzer bir çaba askeri sektörde de görülebilir.

Bu duygunun büyük bir kısmı İran’ın, 1980’de eski hükümdar Saddam Hüseyin döneminde İran’ı işgal eden komşusu Irak’la sekiz yıl süren savaşına dayanıyor. Bağdat, ABD dahil çok sayıda yabancı güç tarafından askeri olarak destekleniyordu.

Onlarca yıl süren yaptırımlar ve ambargolar nedeniyle sekteye uğrayan İran’ın hava üstünlüğü, ABD yapımı F-4 ve F-5 savaş uçakları da dahil olmak üzere bazı savaş uçakları ve ekipmanlarıyla hâlâ ciddi bir şekilde tehdit altında. Batı destekli Şah Muhammed Rıza Pehlevi monarşisi.

İran artık çoğunlukla geçmişi Sovyet döneminden kalma Rus Sukhoi ve MiG savaş uçaklarını işletiyor. İran hava kuvvetleri de ABD tasarımlarını temel alan Saeqeh ve Kowsar gibi kendi jetlerini üretiyor ancak bunların İsrail’in geniş çapta kullandığı F-35’ler gibi bazı üst düzey savaş uçaklarıyla eşleşebileceğine inanılmıyor. sayılar.

Bir süredir müzakereleri devam eden iki düzine Rus yapımı Su-35 savaş uçağının teslimi, İran hava kuvvetlerini önemli ölçüde canlandırabilir ancak sağlam hava savunma bataryalarına olan ihtiyacı ortadan kaldıramaz.

Uzun menzilli füze bataryaları

İran, yaşlanan yerli savaş uçaklarını iddialı füze programlarıyla telafi etmeye çalıştı. ABD tarafından İsrail’e verilen sığınak avcısı mühimmatlara karşı bazı hava üslerini, füze depolarını ve nükleer tesislerini dağların derinliklerine gömmenin yanı sıra, özellikle hava savunma sistemlerini geliştirmeye odaklandı. İsrail, Gazze’ye karşı yürüttüğü altı aylık savaş sırasında ABD’nin sağladığı sığınak patlatıcı bombaları yoğun bir şekilde kullandı.

İran tarafından işletilen en uzun menzilli füze savunma sistemi, yerel olarak geliştirilen Bavar-373’tür; on yıl süren geliştirme ve testlerin ardından 2019’da hizmete girdi ve o zamandan bu yana önemli ölçüde iyileştirildi.

Kasım 2022’de İranlı yetkililer, radar algılama menzilinin 350 km’den (217 mil) 450 km’ye (280 mil) çıkarıldığını ve artık gelişmiş Sayyad 4B karadan havaya füzelerle donatıldığını söyledikleri geliştirilmiş Bavar-373’ü sergilediler. .

Uzun menzilli balistik füzeler, insansız hava araçları ve hayalet savaş uçakları dahil olmak üzere 400 km’ye kadar hedeflere kilitlenebildiği, 60 hedefi takip edebildiği, aynı anda altı hedefe saldırabildiği ve bunları 300 km’ye (186 mil) kadar menzilden vurabildiği bildiriliyor.

İran devlet medyası, sistemin bazı açılardan Rus yapımı S-300 sisteminden üstün olduğunu ve hatta dünyanın en gelişmiş sistemlerinden biri olan daha gelişmiş S-400 bataryalarıyla karşılaştırılabileceğini söyledi. Bavar-373, İran’daki askeri tatbikatlar dışında savaşa tanık olmadı, ancak uzmanlar onu dünyadaki en yoğun hava savunma ağlarından birinin parçası olarak görüyor.

İran, Rusya’nın Tor füze savunma sistemlerinin yanı sıra S-300 sistemlerini de işletiyor. Tahran ikincisini, dünya güçleriyle 2016 yılında şu anda komada olan nükleer anlaşmanın uygulanmasının ardından aldı.

Sovyetler Birliği’nin ilk kez 1970’lerin sonunda faaliyete geçirdiği S-300 sistemleri, uçakları, insansız hava araçlarını ve gelen seyir ve balistik füzeleri 150 km’ye (93 mil) kadar düşürmek için tasarlandı; 16 km’ye (10 mil) kadar mesafelerdeki tehditlerle mücadele etmek için orta irtifa sistemi.

Füze savunma sistemlerinin katmanları

İran, en uzun menzilli sistemlerin arkasında savunma katmanları oluşturmak için bir dizi füze kullanan, yerel olarak geliştirilmiş çok çeşitli füze savunma bataryalarını işletiyor.

Arman, Taktik Sayyad ve Khordad-15 dahil olmak üzere çok sayıda orta menzilli savunma sistemi, İran semalarını farklı irtifalarda 200 km’ye (124 mil) kadar menzillerdeki hedeflerden koruyabilir.

Kasım 2022’de görücüye çıkan Arman, askeri kamyonların arkasına monte edilerek dakikalar içinde konuşlanmaya hazır hale geliyor. Aktif veya pasif elektronik olarak taranan dizi radarları kullanan (doğru ve sıkışması zor) iki versiyona sahiptir ve 300 km’nin (186 mil) altındaki savaş alanında kullanılması amaçlanan taktik balistik silahlarla savaşmak için tasarlanmıştır.

Arman sistemi, müstahkem veya yeraltı yapılarını yok etmek için tasarlanmış hassas güdümlü, sığınak avcısı mühimmatlarla mücadele etmeyi amaçlayan füzelerle donatılmıştır.

Orta menzilli sistemleri atlatmayı başaran gelen tehditler, Azarakhsh, Majid ve Zoubin dahil olmak üzere kısa menzilli İran bataryalarıyla karşı karşıya kalacak. Azarakhsh aşağıdaki videoda görülebilir.

🚀 سامانه پدافندی آذرخش pic.twitter.com/o6gP7hedHa

— MESHKAT (@projectmeshkat) 17 Şubat 2024

Arman’la aynı zamanda tanıtılan Azarakhsh, drone ve quadcopter gibi tehditlere karşı alçak irtifa çatışmaları için tasarlanmış kompakt bir sistem. Optik izleyici ile 25 km’ye (16 mil) kadar olan hedefleri takip ederek 50 km (31 mil) menzildeki hedefleri tespit edebiliyor.

Birden fazla İran füze savunma sistemi dikey olarak fırlatılabilme kapasitesine sahip; bu da daha fazla esneklik ve alan sağlıyor; bu da bunların savaş gemileri tarafından da konuşlandırılabileceği anlamına geliyor.

Üst düzey bir askeri yetkili Mart ayının sonlarında yaptığı açıklamada, İran’ın bu yıl daha fazla füze savunma sistemi tanıtmayı planladığını söyledi.

İslam Devrim Muhafızları Birliği (IRGC) ve İran ordusu aynı zamanda 2.000 km’ye (1.243 mil) kadar menzili kapsayan birçok türde balistik ve seyir füzesinin yanı sıra çok çeşitli keşif ve saldırı insansız hava araçlarına da sahip; bunlardan birkaçı İran’ın işgali sırasında kullanılmıştı. Cumartesi günü İsrail’e saldırı.

Peki ya sabotaj, siber saldırılar?

İran’la on yılı aşkın bir süredir devam eden ve giderek daha fazla açığa çıkan gölge savaşında İsrail’in, İran’ın çıkarlarını hedef almak için alışılmadık savaşlara başvurduğuna inanılıyor.

İsrail, İran’ın büyük nükleer tesislerini defalarca sabote etti, nükleer bilim adamlarına bombalar ve bir kamyonetin üzerine monte edilmiş uydu kontrollü makineli tüfek kullanarak suikast düzenledi, askeri tesislere patlayıcı yüklü quadcopter’lar fırlattı ve bir gaz boru hattını havaya uçurdu.

Ayrıca büyük limanları, havalimanlarını ve benzin istasyonlarını işleten ulusal ağlara yapılanlar da dahil olmak üzere çok sayıda büyük ölçekli siber saldırının arkasında da bu örgütün olduğuna inanılıyor. İran bu saldırıların birçoğundan resmi olarak İsrail’i sorumlu tuttu.

İran yıllar içinde bu saldırılar sonucunda önemli darbeler aldı ancak aynı zamanda geri adım atmayı ve daha güçlü savunmalar inşa etmeyi de öğrendi.

Ulusal Pasif Savunma Örgütü, siber saldırıları savuşturmaktan sorumlu İran’ın ana devlet kurumu; yetkililer her gün binlerce olmasa da yüzlerce kişiye karşı savunma yaptıklarını söylüyor.

İranlı bilgisayar korsanlarının, yıllar içinde İsrail çıkarlarına yönelik bir dizi siber saldırının arkasında olduğundan da şüpheleniliyor. İsrail gazetesi Haaretz Salı günü, İran bağlantılı bir web sitesinin Nisan ayının başından bu yana kurulduğunu, burada bir grup uluslararası bilgisayar korsanının nükleer tesisler de dahil olmak üzere İsrail’deki hassas veritabanlarına ve web sitelerine karşı gerçekleştirilen ihlallere ilişkin verileri yayınladığını bildirdi.