Al Jazeera’nin savunma editörü, Putin’in uyardığı bir senaryoya göre Rusya ordusunun NATO ile doğrudan bir çatışmaya neden hazırlıksız olduğu konusunda uyardı.
Ukrayna’daki savaş, gelecekte Rusya ile NATO arasında bir çatışma olasılığının ortaya çıkmasına neden oldu.
Soğuk Savaş’tan bu yana gerilimler bu kadar yüksek olmamıştı. Rusya, hiçbir yavaşlama ya da durma emaresi göstermeyen bir savaşa derinden dahil olmuş durumda.
Rusya, işgale kadar olan felaketli başlangıcından ders aldı ve gelişti. Peki tarihin en büyük askeri ittifakına karşı koyabilecek kadar gelişti mi?
Rusya’nın ordusu
Rusya’nın kara kuvvetleri Ukrayna’daki savaşın bir sonucu olarak hızlı bir genişleme yaşadı.
Sayıların artması, yetersiz eğitim ve büyük ekipman eksikliklerini telafi edemediğinden kalite aynı hızda ilerlemedi. Rusya için askeri zafere giden tek yol, yıpratmak ve daha büyük silahlı kuvvetlerini kullanarak daha küçük Ukrayna ordusunu mağlup etmekten geçiyor.
Moskova, savaşın başlangıcından itibaren maliyetli dersleri yavaş yavaş özümsedi. Düşük kaliteli birlikler savunma için daha uygundur ve güney Ukrayna’nın düz, açık kırsalındaki geniş savunma hatlarının ustaca kullanılması, Ukrayna’nın 2023’teki karşı saldırısını köreltmeye yardımcı oldu. Rusya, saldırı eylemi için yalnızca daha kaliteli askerlerin kullanılabileceğini öğrendi.
Deniz piyadeleri, VDV olarak bilinen hava indirme birlikleri ve Rusya’nın Spetsnaz özel kuvvetleri gibi elit birimler artık daha iyi ekipman, daha uzun eğitim ve daha iyi subay eğitimi alıyor.
Ayrıca dramatik bir şekilde genişletiliyorlar. Örneğin Deniz Piyadeleri beş tugaydan veya yaklaşık 20.000 askerden beş tümene, yani yaklaşık 75.000 askere çıkarılıyor.
Rusya’nın askeri planlamacıları, temel askeri birim olan tugaydan hızla tümene doğru ilerliyor.
Son derece yüksek ölüm oranı, Rusya’ya bir tugayın ağır kayıplara dayanıp hala etkili olamayacağını öğretti. Daha büyük bir bölüm bu kayıpları karşılayabilir ve yenileri gelene kadar savaşabilir.
Tanklar, tanklar ve daha fazla tank
Tanklar savaştan önce neredeyse geçerliliğini yitirmiş sayılırken, hem Rusya hem de Ukrayna toprak savaşlarında ağırlıklı olarak tank kuvvetlerine yaslandılar. Ancak insansız hava araçları, mayınlar ve etkili bir hava kuvvetinin olmayışı nedeniyle her iki tarafın kayıpları da yüksek oldu.
Rus tanklarının kayıpları özellikle yüksekti. Kiev’den gelen son rakamlara göre Moskova, savaşın başlamasından bu yana 8.000’den fazla kayıp verdi. Batılı tahminler, Moskova’nın ekonomisinin artık savaş durumunda olması nedeniyle yılda 1.500 tank üretebileceğini, ancak bunların büyük bir kısmının yenilenmiş eski modellerden oluştuğunu öne sürüyor.
Rusya’nın çabalarına rağmen yeni T-90 modellerinin üretimi yavaş kalıyor. Ön saflardaki birimlerin artık 40 veya 50 yıllık tanklarla açık araziden geçmesi bekleniyor. Ekonomik tahminler bu durumun yakın gelecekte değişme ihtimalinin düşük olduğunu gösteriyor.
Yenilikler
Askeri teçhizattaki bu bariz eksikliğe rağmen bazı ilerlemeler kaydedildi.
Rusya nihayet her şekil ve boyuttaki insansız hava araçlarının 21. yüzyıldaki çatışmalar için hayati önem taşıdığı gerçeğini anladı. Bu yeni teknolojilerin benimsenmesi, Rus kuvvetlerinin Ukrayna’daki askeri yığınakları ve saldırıları çok daha erken tespit etmesine olanak tanıdı.
Topçu ateşi artık yıkıcı sonuçlar doğuracak şekilde gerçek zamanlı olarak ayarlanabiliyor.
Rusya’nın elektronik savaş birimleri, Ukrayna’nın taktik iletişim ağlarını bozmada ve Ukrayna insansız hava araçlarını yanıltmada etkili oldu, Ukraynalı subaylara hızlı kararlar vermeleri için ihtiyaç duydukları bilgileri vermedi ve saldırı operasyonlarını engelledi.
Bu elektronik savaş birimleri deneyim kazandı ve 2022’de çatışmanın başlangıcında olduğundan daha verimli hale geldi; bu da Rus kuvvetlerine karadaki askeri operasyonlarda avantaj sağlıyor. Havada ise durum farklı.
Rusya’nın zayıf hava kuvvetleri
Belki de Rusya’nın askeri kolları arasında en zayıf olanı hava kuvvetleridir.
Sürekli olarak zayıf performansı, zayıf doktrin ve telafisi zor ekipman kayıpları ile eşleşiyor. Batılı orduların aksine, Rusya’nın hava kuvvetleri stratejik hava harekâtları için eğitilmiyor ve yalnızca gerektiğinde kara birimlerini desteklemeye odaklanıyor.
Ukrayna’nın en az dört katı büyüklüğünde olmasına rağmen, işgalin açılış saatlerinde hava alanlarını, mühimmat depolarını ve radar alanlarını yok edemedi.
Bu, kara birimlerini de desteklerken, düşmanı kapsamlı bir şekilde kör edebilen, yerdeki önemli hedefleri ve büyük oluşumları yok edebilen Batı hava kuvvetlerinden çok farklıdır. Herhangi bir çatışmanın ilk dakikalarında stratejik hasara yol açarak kuvvetlerinin nispeten engellenmeden ilerlemesini sağlayabilirler.
Bu zayıflığı telafi etmek amacıyla uzun menzilli füzeler büyük bir etkiyle kullanıldı ve Kiev’in kapsamlı hava savunmasına rağmen Ukrayna’nın derinliklerine nüfuz etti.
Ucuz seyir füzesi olarak kullanılan İran insansız hava araçları barajlarda fırlatılıyor, ıslanıyor ve Ukrayna savunmasını alt etme tehdidi oluşturuyor.
Hava kuvvetleri, uzak durma yeteneklerini güçlendirdi ve genellikle Rusya’nın içinden, birkaç metreye kadar isabetli süzülme bombaları fırlatıyor; bunların büyük savaş başlıkları, Ukrayna hedeflerini kolayca yok ediyor.
Rusya’nın bombardıman kuvveti düzenli olarak ön cephelerden uzaktaki hava üslerinden havalanıyor ve Ukrayna’ya yönelik devam eden hava saldırısının bir parçası olan füzeleri fırlatıyor.
Rusya’nın donanması
Savaş, Rusya ordusunun her kolunu etkiledi ve donanması da bir istisna değil.
Karadeniz filosu, gemilerinin ve denizaltılarının sürekli olarak batırıldığına, karargahının tahrip edildiğine ve komutanlarının öldürüldüğüne tanık oldu.
Buna rağmen Rusya’nın donanması, Ukrayna füzelerinin ve insansız hava araçlarının menzili dışında, kuzey ve doğu limanlarında güvende olan güçlü bir güç olmaya devam ediyor. Denizaltı gücü çok büyük ve Rusya’nın nükleer caydırıcılığının güçlü bir parçasını oluşturuyor.
Yeni ve gelişmiş silah sistemlerini kullanan daha fazla birim inşa ediliyor.
Deniz piyade kuvveti beş kat artırılıyor ve daha gelişmiş yüzey gemileri inşa ediliyor, ancak Rusya’nın gerçek anlamda işleyen bir uçak gemisi yok ve bu nedenle savaş gücünü yansıtma konusunda sınırlı yetenekleri var.
Savaş ekonomisi ve arkadaşlar
Rusya’nın savunma bütçesi işgalden bu yana her geçen yıl artıyor ve tahminler 2025’te savaş öncesi seviyesini fiilen ikiye katlayarak 142 milyar dolara çıkaracağını öngörüyor.
Bu, askeri-endüstriyel kompleksinin tanklar, piyade savaş araçları, füzeler, mühimmat ve topçu silahları üretmesine olanak tanırken, yine de savaş alanındaki kayıplara ayak uyduramıyor.
Yüksek teknolojili savaşlar için gereken çiplerin bulunması giderek zorlaştığından, Batı’nın yaptırımları Rusya’nın savaş ekonomisi üzerinde kümülatif bir etki yarattı. Modern silahlar, özellikle de füzeler karmaşıktır ve top mermileri gibi seri halde üretilemezler.
Ukrayna’daki savaş, hem Rusya’ya hem de dünyaya, gelecekte endüstriyel düzeyde bir savaşa giren herkesin büyük miktarlarda isabetli, ucuz ve ölümcül füzelere ihtiyaç duyacağını gösterdi. Bunun için Rusya müttefiklerine yöneldi.
İran, Shahed-136 gibi uzun menzilli saldırı insansız hava araçlarının üretimine ve Ukrayna ordusuna karşı kullanılacak Fath 360 gibi büyük miktarda taktik füze bağışına büyük ölçüde yardımcı oldu.
Çin, Rusya’ya fiili silah sistemleri göndermeyi ertelerken, büyük miktarlarda güherçile, patlayıcı üretiminde kullanılan beyaz toz ve gelişmiş elektronik çip setleri göndererek Rusya’nın gelişmiş silah üretimindeki boşlukları kapatıyor.
Kuzey Kore’nin büyük miktarda topçu mühimmatı ve kısa menzilli füze gönderdiği iddia ediliyor. Kalite kontrolünde önemli sorunlar olmasına rağmen Pyongyang’ın piyade savaş araçları ve topçu sistemleri göndermeye başlayabileceğine dair raporlar var. Kuzey Kore silahlarının Ukrayna’da savaş alanında başarısız olmasıyla kötü bir üne sahip.
Savaşın Rus ordusu üzerindeki etkisi derin oldu. Yaptığı birçok hatadan ders almış olsa da, silahlı kuvvetlerinin en iyi ihtimalle zar zor yetkin olduğu tüm dünyaya gösterildi. Ekonomisi müttefiklerinden yardım almasına rağmen kayıplarla başa çıkmakta zorlanıyor.
Bazı iyileştirmeler oldu. Subay kadrosu artık daha deneyimli. Birimlerin örgütlenme şekli modernize edildi ve askeri planlamacılar artık Donetsk’teki durumu istikrarlı bir şekilde tersine çevirmek için Rusya’nın derinlemesine savunma gücü, uzun menzilli saldırı, topçu ateşleri ve ordusunun saf sayı gücünden yararlanıyor.
Ufukta NATO
Bu küçük gelişmelere rağmen Rusya NATO’ya karşı çıkabilecek durumda değil.
İttifak, Rusya’nın 2022’deki işgaliyle yeniden canlandı ve üyelerinin savunma harcamaları hızla arttı.
Savaşın Batılı askeri planlamacılara büyük bir savaş durumunda NATO kuvvetlerinin ihtiyaç duyacağı silah miktarı hakkında fikir vermesi nedeniyle Avrupa ve ABD’de silah üretimi çarpıcı biçimde arttı.
NATO birliklerinin kalitesi eğitim ve teçhizat açısından çok daha iyi.
Ülkeler arasındaki komuta ve kontrol farklılıkları onlarca yıldır süren askeri işbirliği ve tatbikatlardan sonra ortadan kalktı. Batı hava kuvvetleri, rakibin görme, hareket etme, üretme ve kendini sürdürme yeteneğini yok etmek için tasarlanmış karmaşık hava operasyonlarından oluşan bir kampanyaya odaklanıyor.
Batı silahlarının kalitesindeki kayda değer farklılıkla birleştiğinde tüm bunlar, NATO’nun Rusya’ya karşı yapılacak herhangi bir konvansiyonel savaşta hızla galip geleceği sonucunu ortaya çıkarıyor; bir dizi yenilginin Moskova’yı taktiksel nükleer silahlar kullanmaya veya topyekun yüzleşmeye zorlayabileceği tehlikesi var. yenmek.
Ancak barış anlaşmasıyla çatışmalara ara verilmesi, Rusya’nın yeniden silahlanmasına olanak tanıyacak.
Savunmaya harcanan toplam bütçenin yüzde 6’sı ile zirveye ulaşan savunma bütçesini muhtemelen yüksek tutacak. Silahlı kuvvetleri güçlendirilecek, tank sayıları yenilenecek, doktrini değiştirilecek.
Buradaki tehlike, kendini kandırma tehlikesidir.
Başkan Vladimir Putin’in, Rus ordusunun ne kadar kötü performans göstereceğini bilseydi, Ukrayna’nın işgal edilmesi emrini vermesi pek olası değildi. Pek çok Batılı gözlemci gibi o da Rus silahlı kuvvetlerinin modernize edildiğine, daha iyi donatıldığına ve artık Ukrayna’nın daha zayıf silahlı kuvvetlerine karşı endüstriyel düzeydeki herhangi bir savaşı kazanma yeteneğine sahip olduğuna inanıyordu.
O zaman yanılıyordu, ancak çatışmalara, silahlı kuvvetlerinin modernizasyonuna ve yeniden donatılmasına bir ara verilirse, yakın gelecekte aynı hatayı bu sefer bir NATO üyesine karşı tekrar yapması mümkün. Hubris tehlikeli bir arkadaştır.
