Otizm Testi

Otizm nedir?

Otizm veya otizm spektrum bozukluğu (ASD), sosyal, iletişim ve davranışsal sorunlara neden olabilecek bir grup gelişimsel bozukluktur. Bu konular bireyler arasında ciddiyet bakımından farklılık gösterir. Otizm spektrum bozukluğu, daha önce üç ayrı koşulu kapsayan bir şemsiye bozukluktur:

  • Otizm
  • başka şekilde tanımlanmamış yaygın gelişimsel bozukluk (PDD-NOS)
  • Asperger Sendromu

Kimler otizm için risk altındadır?

Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine (CDC) göre, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 68 çocuktan yaklaşık 1'inde 2012'de ASD vardı. Otizm spektrum bozukluğu tüm ırksal, etnik ve sosyoekonomik gruplarda görülür. Erkekler arasında kızlardan dört ila beş kat daha yaygındır. ASD için bilinen bir tedavi yoktur ve doktorlar tam olarak neyin neden olduğunu tam olarak bulamamıştır. Çocuğu ASD'ye yakalama olasılığını artıran, çevresel, biyolojik ve genetik faktörler dahil olmak üzere birçok farklı faktör olabilir.

Otizmin belirtileri nelerdir?

Otizmin erken belirtileri ve semptomları büyük farklılıklar gösterir. ASD'li bazı çocukların sadece hafif semptomları vardır ve diğerlerinde ciddi davranış problemleri vardır. Bununla birlikte, otizmli her çocuk aşağıdakilerden bir veya daha fazlasıyla sorun yaşar:

  • iletişim (sözlü ve sözsüz)
  • sosyal etkileşim
  • tekrarlayan davranışlar

Bebekler genellikle dünyaya ve etraflarındaki insanlara çok ilgi duyarlar. ASD'li bir çocuk, etrafındaki dünyayla etkileşimde bulunmaya ilgi duymayabilir veya zorluk çekebilir.

Bir çocuk aşağıdaki durumlarda ASD'nin erken belirtilerini gösterebilir:

  • geç dil becerilerini geliştirmek
  • nesnelere veya insanlara işaret etmeyin veya vedalaşmayın
  • insanları gözleriyle takip etme
  • yanıt vermiyor
  • yüz ifadelerini taklit etme
  • alınmak için uzanma
  • duvarlara veya duvarlara yakın
  • yalnız olmayı istemek
  • inandırıcı oyunlar oynamayın (örneğin, bir bebek besleme)
  • saplantılı çıkarlara sahip olmak
  • kendilerine zarar vermek
  • öfke nöbetleri var
  • koku alma veya tat alma şekline alışılmadık tepkiler gösterme

Otizm nasıl teşhis edilir?

Doktorlar genellikle erken çocukluk döneminde ASD'yi teşhis eder. Bununla birlikte, bozukluğun semptomları ve şiddeti büyük ölçüde değiştiğinden ve bozukluğun nedeni henüz bulunamadığından, otizm spektrum bozukluğunun teşhis edilmesi genellikle zor olabilir.

Şu anda, otizmi teşhis etmek için resmi bir test yoktur. Bir ebeveyn veya doktor, bir bebekte ASD'nin erken belirtilerini fark edebilir. Bir uzman ve uzman ekibi genellikle ASD'nin resmi teşhisini koyacaktır.

Erken göstergeler

Yeni yürümeye başlayan çocuklar genellikle insanlarla ve yaşadıkları çevre ile etkileşime girmeyi sever. Ebeveynler genellikle çocuklarının atipik davranış gösterdiğini ilk fark eden kişilerdir. Ebeveynler otizmin erken uyarı işaretlerinden haberdar olmalı ve endişelerini bir doktorla paylaşmalıdır. ASD'nin erken göstergelerinden bazıları şunlardır:

  • göz teması kurmamak
  • isimlerine cevap vermemek
  • 1 yaşına kadar gevezelik etmemek
  • 6 aylıktan itibaren gülümsememek veya neşeli ifadeler göstermek
  • 1 yaşına kadar işaret etmemek, göstermek veya sallamak gibi işaret etmemek
  • 2 yaşına kadar anlamlı ifadeler vermemek
  • konuşma veya sosyal becerileri kaybetmek

Çocuğunuzun ASD'si olabileceğini düşünüyorsanız veya çocuğunuzun alışılmadık şekilde oynadığını, öğrendiğini, konuştuğunu veya hareket ettiğini fark ederseniz, endişelerinizi çocuğunuzun doktoruyla paylaşın.

Gelişimsel tarama

Doğumdan başlayarak, doktorunuz rutin ve düzenli ziyaretler sırasında çocuğunuzu gelişim bozuklukları için tarar. Çocuğunuzun gelişimi hakkında endişeleriniz varsa, doktorunuz sizi, özellikle bir kardeşte veya başka bir aile üyesinin ASD'si varsa bir uzmana yönlendirebilir. Uzman, gözlemlenen davranışların fiziksel bir nedeni olup olmadığını belirlemek için testler yapacaktır (sağırlık / işitme zorluğunu değerlendirmek için işitme testi gibi). Ayrıca, yeni yürümeye başlayan çocuklarda Otizm için Değiştirilmiş Kontrol Listesi gibi diğer tarama araçlarını da kullanacaklardır.

Ulusal Sağlık Enstitüleri'ne (NIH) göre, kontrol listesi ebeveynlerin doldurduğu güncellenmiş bir tarama aracıdır. Çocuğun otizmi düşük, orta veya yüksek olma riskinin belirlenmesine yardımcı olur. Test ücretsizdir ve 20 sorudan oluşmaktadır.

Test, çocuğunuzun ASD için yüksek bir risk taşıdığını gösteriyorsa, çocuğunuz daha kapsamlı bir teşhis değerlendirmesi alacaktır. Çocuğunuz orta derecede risk altındaysa, sonuçları kesin olarak sınıflandırmaya yardımcı olması için takip soruları gerekebilir.

Kapsamlı davranışsal değerlendirme

Otizm tanısında bir sonraki adım tam bir fiziksel ve nörolojik muayenedir. Bu bir uzman ekibini içerebilir. Uzmanlar şunları içerebilir:

  • gelişimsel çocuk doktorları
  • çocuk psikologları
  • çocuk nörologları
  • konuşma ve dil patologları
  • mesleki terapistler

Değerlendirme, tarama araçlarını da içerebilir. Birçok farklı gelişimsel tarama aracı vardır. Hiçbir araç otizmi teşhis edemez. Aksine, bir otizm teşhisi için birçok aracın bir kombinasyonu gereklidir. Tarama araçlarına bazı örnekler:

  • Yaşlar ve Aşamalar Anketleri (ASQ)
  • Otizm Tanısal Gözlem Programı (ADOS)
  • Çocukluk Otizm Derecelendirme Ölçeği (CARS)
  • Otizm Tanısal Gözlem Programı — Genel (ADOS-G)
  • Yaygın Gelişimsel Bozukluklar Tarama Testi – Aşama 3
  • Ebeveynlerin Gelişim Durumlarını Değerlendirmeleri (PEDS)
  • Gilliam Otizm Derecelendirme Ölçeği
  • Yeni yürümeye başlayan ve küçük çocuklarda otizm tarama aracı (STAT)

Asperger sendromu için spesifik tarama araçları da mevcuttur. Asperger sendromu genellikle sosyal ve iletişim becerileri ile ilgili zorlukları içerir. Özel tarama araçları şunları içerir:

  • Otizm Spektrum Tarama Anketi (ASSQ)
  • Çocukluk Çağı Asperger Sendromu Testi (CAST)

Göre CDCAmerikan Psikiyatri Birliği'nin Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabının (DSM-V) yeni baskısı, ASD'nin teşhisine yardımcı olmak için standartlaştırılmış kriterler de sunmaktadır.

Genetik test

Genler DNA'dan yapılır. DNA vücudumuza düzgün bir şekilde nasıl büyüyüp gelişeceğini öğretir. Genetik test, bir kişinin DNA'sında spesifik bozukluklar veya durumlarla ilişkili değişiklikler bulabilir. Genetik bir hastalığı teşhis etmeye yardımcı olabilir. Ayrıca, diğer aile üyelerinin aynı duruma sahip olma riskini belirlemeye yardımcı olabilir veya bunu gelecek nesillere aktarabilir.

Bazı laboratuvarlar ASD için gösterge olduğuna inanılan bazı biyobelirteçleri test edebilir. ASD'ye bilinen en yaygın genetik katılımcıları ararlar. Bu genetik testlerden birinde anormal bir sonuç, genetikin muhtemelen ASD varlığına katkıda bulunduğu anlamına gelir. Normal bir sonuç sadece belirli bir genetik katkının dışlandığı anlamına gelir. Bu, nedenin hala bilinmediği ve çocuğunuzun daha fazla teste ihtiyacı olacağı anlamına gelir.

Paket servisi olan restoran nedir?

ASD'nin erken ve doğru bir şekilde teşhis edilmesi çok önemlidir. Erken müdahale ve tedavi, çocuğunuzun karşılaşabileceği zorlukları büyük ölçüde azaltabilir. Aynı zamanda onlara en iyi bağımsızlık olasılığını verir. Doktorlar çocuğunuzun ASD'sinin genetik bir nedenden kaynaklandığını tespit ederse, aile üyelerinizi bozukluk hakkında danışmanlık alabilmeleri için bilgilendirin.

Çocuğunuzun bireysel ihtiyaçlarını karşılamak için tedaviyi özelleştirmek en başarılı yöntemdir. Uzmanlardan, öğretmenlerden, terapistlerden ve doktorlardan oluşan bir ekip, her bir çocuk için bir program tasarlamalıdır. Genel olarak, bir çocuk tedaviye ne kadar erken başlarsa, uzun vadeli görünümleri o kadar iyi olur.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here