Multipl Sklerozda Nöropatik Ağrı

Multipl skleroz ile tutarlı olan ve tanıdan önce gelebilecek klinik olarak izole sendromlar, kısmi veya tam rezolüsyon ile merkezi sinir sistemi disfonksiyonunun tek bir bölümü olarak tanımlanır. Klinik olarak izole edilmiş bir sendromun sunumu hastalık için patognomonik olmayabilir, ancak oldukça düşündürücü olabilir ve genç yetişkinlerde ortaya çıkabilir. Bu sendromlar arasında nöropatik ağrı, özellikle radiküler disestiler ve semptomlar ve optik nörit ile ilişkili sendromlar vardır. Motor semptomlar veya koordinasyon problemleri olarak ortaya çıkan klinik olarak izole başka sendromlar olsa da, ağrı tedavisi stratejisi, hastanın multipl skleroz geliştirme olasılığını dikkate almalıdır. Bu sendromlar için hastalık modifiye edici tedavilerin başlatılmasının açık multipl sklerozise dönüşümü geciktirebileceğini gösteren kanıtlar birikmektedir. .

Yaygın olarak ilişkili duyusal semptomlar sıklıkla multipl skleroz gelişimini haber verir. Bu rahatsızlıklar arasında uyuşma, gerginlik, soğukluk veya iğne ve iğne hissi bulunur. Radiküler ağrılar sıklıkla ortaya çıkabilir. Abdominal ve düşük torasik bölgede yaygın olarak görülürler. Servikal dermatomlarda, yoğun bir tek taraflı kaşıntı MS'yi düşündürür. Bağırsak ve mesanenin hızlı zayıflaması ve işlev bozukluğu ile ortaya çıkan enine miyelit, duyumdaki değişikliklerle de ilişkilidir.

Multipl Sklerozda Oküler Ağrı

Optik nörit, oküler hareket ile şiddetlenen ve sıklıkla görme alanının merkezini gizleyebilen görsel skotomlar gibi sık görülen bir tek taraflı göz ağrısı türüdür. . Optik nörit MS'de en sık görülen oküler tutulum türüdür. Optik Nörit Tedavisi Deneme Sürümü'nde (ONTT), idiyopatik demiyelinizan optik nöritin ilk döneminden sonra klinik olarak kanıtlanmış MS'nin kümülatif beş yıllık insidansı yüzde 30 idi. 1

Teşhis İncileri

Tipik klinik olarak izole sendromlarda, bir hasta McDonald kriterleri ile teşhis edilebilir. Atipik sendromlarda MRG, mesafe ve zamanda ayrılan lezyonları doğrulayabilir. Klinik olarak izole sendromlu hastalarda oligoklonal bantların klinik olarak tanımlanmış multipl skleroz gelişme riskinde artış ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Serum antimiyelin antikorları, ağrı sendromları da dahil olmak üzere klinik olarak izole edilmiş bir sendromun birçok örneğinde MS'e ilerlemenin potansiyel belirteçleri olarak çalışılmıştır.

yönetim

İlk atakın MS ile progresyona yol açması muhtemel klinik olarak izole tipik bir sendrom olabileceği durumlarda ağrının tedavisi, ikinci bir atağın ortaya çıkmasını beş yıl kadar geciktirebilen rekombinant insan interferon beta ile tedavi edilebilir. .2 İntravenöz immünoglobulin, ilk demiyelinizan olaydan gelen ağrı olan hastalarda uzun süreli sonuçları da iyileştirebilir.

Optik Nevraljinin Akut Yönetimi

Ağrının etiyolojisini tedavi etmek için hastalığı modifiye edici anti-romatizmal ilaçlarla tedaviye ek olarak, semptomatik tedavi gereklidir. Hem görme kaybına hem de retrobulbar ağrıya neden olan enflamatuar ve demiyelinizan bir durum olan optik nörit, MS'in sık görülen semptomu olduğundan, ağrının kaynağını ve ilişkili görme kaybını doğrulamak için çeşitli görüntüleme testleri vardır. Optik nevrit normalde kendi kendini sınırlayan bir durumdur, ancak çözülmesi haftalar veya aylar sürebilen bir durumdur. İntravenöz metilprednizolon, optik nevritin alevlenmesini çözebilir ve hızlı görme iyileşmesi ve gecikmiş multipl skleroz başlangıcı ile ilişkilidir, ancak uzun süreli görme kaybı üzerinde hiçbir etkisi yoktur. Optik nöritin tekrarlama riskiyle ilişkili olabileceğinden oral prednizon önerilmez.4

Ağrının Semptomatik Tedavisi

MS hastalarında çeşitli ağrılı semptom kaynakları, büyük çok merkezli bir çalışmada değerlendirilmiştir; hastaların yüzde 43'ünden fazlası, hastaların yüzde ikisinde trigeminal nevralji, yüzde 18'inde disetik ağrı, yüzde 16'sında sırt ağrısı gibi ağrılı semptomlar bildirmiştir. çalışılan hastaların yüzde üçünde visseral ağrı ve yüzde 11'de ağrılı tonik spazmlar; Çalışılan hastaların yüzde dokuzu Lhermitte belirtisi gösterdi. 5

Trigeminal nevraljinin tedavisi, 147 hastanın dört randomize, kontrollü çalışmasında etkili olduğu tespit edilen karbamazepini içerir.6,7,8,9 Karbamazepin ile tedaviyi geçemeyen hastalar için baklofen dahil diğer ilaçlar10 ve lamitrogine etkili olmuştur.11 Bazı klinisyenler, trigeminal nevraljinin tedavisinde opioidlerin kullanımına ilişkin kontrollü veri eksikliğine rağmen, diğer tedaviler etkili olurken ağrının katlanılabilir hale getirilebileceğini bildirmektedir.12 Botulinum toksin enjeksiyonları, tipik farmakolojik ajanlarla tedaviyi geçemeyen hastalarda trigeminal nevralji için de yararlı olabilir.13

Multipl skleroz ile ilişkili diğer kronik veya uzun süreli ağrının tedavisi, asetaminofen ve steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar dahil olmak üzere çeşitli analjeziklerin kullanımını içerebilir. Çalışma sonuçları çelişkili olmasına rağmen, trisiklik antidepresanlar çeşitli ağrı sendromlarını etkili bir şekilde tedavi etmek için kullanılmıştır.14

MS hastalarında iskelet kası gevşeticilerin fonksiyonel bozukluğun restorasyonunda veya ağrının tedavisinde etkinliğini belirlemek için yeterli kanıt yoktur.15 ABD'de bulunan bir benzodiazepin, diazepam kullanımını değerlendiren tek denemede, diazepam ve plasebo arasında etkinlik açısından fark yoktu.16

Akut veya subakut kronik sırt ağrısı ve nöropatik ağrısı olan hastaların tedavisinde antiepileptik ilaçların kullanımıyla ilişkili faydaları göstermek için mevcut kanıtlar mevcuttur. Radiküler ağrı için gabapentin çalışmaları,17 pregabalin, 18 ve topiramat19 her biri ağrı semptomlarında artımlı küçük bir iyileşme kanıtı gösterdi, ancak diğer çalışmalar çelişkili ve ağrı semptomlarında iyileşme kanıtı göstermedi.

MS Ağrısında Farmakolojik Olmayan Tedaviler

MS hastalarında ek ağrı kesici yöntemler arasında dış periferik, dahili periferik, omurga veya supraspinal sistemler yoluyla nöromodülasyon yer alabilir. Transkutanöz sinir stimülasyon sistemi veya TENS ünitesi, ağrı gidermek için cilde uygulanan düşük voltajlı elektrik akımının uygulanmasını kullanan invazif olmayan bir sistemdir. TENS tedavileri, çeşitli farklı stimülasyon parametrelerini kapsar. Çoğu hasta üniteyi güvenli bir şekilde uygulayabilir, ancak bu ağrı kontrol yönteminin etkinliğini gösteren sıkı bir randomize kontrollü çalışma yoktur. Sistematik incelemeler, TENS'in etkinliği açısından karışık sonuçlara sahiptir.20

Omurilik stimülasyonu kronik nöropatik ağrı için bir seçenektir. Minimal invaziv ve geri dönüşümlüdür veya etkinlik sağlandıktan sonra kalıcı olarak implante edilebilir. Omurilik stimülasyonu, en az bir Avrupa çalışmasında karmaşık bölgesel ağrı sendromlarının tedavisinde belirgin bir etkinlik göstermiştir.21

Derin beyin stimülasyonu gelişimin erken aşamalarındadır, ancak anekdot raporları inatçı şiddetli ağrının başarılı tedavisini tanımlar.22

Ağrı Kontrolünün Davranışsal Yöntemleri

Kronik ağrının iyileştirilmesi için kullanılan davranışsal tedavi yöntemleri arasında, genellikle daha önce belirtilen terapötik yöntemlerden biri ile kombinasyon halinde, biofeedback ve bilişsel davranışçı terapi yer alır. Davranışsal modifikasyon, çeşitli fizik tedavi veya manipülasyon tipleri ile kombinasyon halinde de kullanılabilir.