Thanonchai, Bay Si veya Thit Si’nin soyadı değil. Ama hem zeki hem de eksantrik olduğu için alay konusu oldu. Bu yüzden adına Thanonchai ismi eklendi.
Bu alay onu rahatsız etmedi. Eğer ‘Si Thanonchai’ diye seslendiyseniz, o basitçe cevap verdi. Oradaki herkesin parası için yaptığını yapan bir köylüydü: pirinç yetiştirmek. O halde mutluluğunuz ya da talihsizliğiniz, zenginliğiniz ya da yoksulluğunuz tek bir şeye bağlıdır: yağmur. Yağmur, hayatınızı iyi ya da sefil hale getirebilecek gerçek tanrıydı.
Zekasına ve yaratıcılığına rağmen, yağmur tanrısı onu birkaç yıl üst üste unuttuğunda ailesi mahvolmanın eşiğindeydi. Bu aynı zamanda bir go-getter olduğu gerçeğiyle de ilgiliydi: carabao’suna sahipti. Arkadaşlarının çoğu çiftçiliğe devam etti ama yemek için pirinç almak için carabao’yu sattı. Ekim zamanı geldiğinde, saban ve tırmık çekmek için bir carabao kiraladılar.
Bu alım satım, kiralama ve kiralama, tüm ailelerin Çinli tüccara bağımlı hale gelmesi anlamına geliyordu. Çiftçilik, pirinç ekmek ve karşılığında temiz beyaz pirinç elde etmek anlamına geliyordu. Thit Si’nin komşularının neredeyse tamamı carabaolarını yakındaki kasabadaki büyük pirinç değirmenine sahip olan Çinli tüccara sattı.
Bu ‘ilişki’ derinleşti ve tüccar köyde yaşamaya başladı ve ‘köy muhtarı’, phu yay işi için başvurdu, ผู ใหญ บ้บ้น; daha sonra da bölge baş yetkilisi oldu. Thit Si’nin komşuları carabaolarını ahırına sattılar ve ekimden hasata kadar kiraladılar. Ancak yağmur yağmayınca hızla carabao’yu geri getirdiler ve masrafların daha sonra nasıl ödeneceği konusunda anlaşmalar yaptılar. Sonra bir yere iş aramaya gittiler.
O ahır o kadar kalabalıklaştı ki, köy muhtarı carabao’yu artık kendisi depolayamaz hale geldi; hayır, bir carabao kiralamak isteseydiniz çiftçilere yardımcılar gönderirdi ve boynuzların altını kırmızıya boyarlardı, böylece herkes carabao’nun kendisine ait olduğunu bilirdi.
Bir parça kırmızı boya….
Thi Si, carabao’nun bir yük olduğunu fark etti, ancak çocuklarını hayal kırıklığına uğratmak istemedi ve hayvana veda edemedi. Ailesi için bir iş aramak zorundaydı ve sonra eve ve carabao’ya kim baktı? Ama orada aklına parlak bir fikir geldi!
Ertesi sabah oğlu, boynuzlarında kırmızı bir şerit olan carabao’yu meraya getirdi. Kendisi bir iş aramaya gitti ve karabao için endişelenmedi; hangi alçak bir kırmızı boya ile bir hayvanı çalmaya cesaret edebilir?
Ardından iki büyük yağmur ülkeyi su bastı. Hemen karısı ve çocuklarıyla birlikte arazide çalışmaya başladı. Yağışlı mevsimin ortasında fidanları diktiler ve ardından bitkilerin olgunlaşmasını sessizce bekleyebilirlerdi. İki ay sonra tarlaları orak bekleyen altın kulaklarla doluydu.
Thit Si bütün aile ile hasat yapmaya gitti. Kısa bir süre sonra, kasnaklar yüksekten bağlandı. Ve tam aile başarının tadını çıkarmak istediğinde, tanınmış bir bey onları ziyarete geldi. Birkaç muhabbetten sonra konuşma ciddileşti.
Hoş olmayan bir konuşma
‘Siktir Si, doğru hatırlıyorsam dokuz sabahın var.
tarım arazisi, değil mi?’ “Doğru, Müfettiş.” Ziyaretçi pirinç demetlerine baktı ve “Eh, o zaman carabao’nun kirası tam olarak 56 salkım pirinç” dedi.
Thit Si, az önce şaplak atılmış bir çocuk gibi titriyordu. diye kekeledi ‘Hayır! Hayır hayır, ben değilim…!’ Çünkü yanındaki adam sadece köy muhtar yardımcısı değil, aynı zamanda Çinlilerin önemli bir çalışanıydı. Adam ayrıca efendisi için carabao ve ekilebilir arazi kirasını da aldı. “Ben değil” ne demek? “Hayır, bunun benimle bir ilgisi yok,” dedi Si tereddütle.
“Tanrı aşkına, carabao’na bak!” “Hayır, benim carabao onlardan biri değil.” ‘Ait değil mi diyorsunuz? Boynuzlara bak!’ Kanıtlara dayalı bu iddia onu sarstı. Her zamanki zekası tamamen gitmişti. Si, ‘Hayır, dürüst olmak gerekirse, bu sizin bölümünüz değil’ demekten daha fazla kekeleyemezdi.
Adam daha da sinirlendi. “Hadi ama, boynuzlar kendi adlarına konuşuyor, değil mi? Yoksa boynuzların kendilerini kırmızı yaptığını mı söylüyorsunuz?’ Ve Si, ‘Hayır, onları kırmızıya boyadım. Kendi ellerimle. Hala kulübedeki boya kabını görebilirsin.’
Müfettiş bir süre ona baktı ve gülümsedi. ‘Sen bir rezilsin. Böyle bir şeyi ancak bir aptal yapardı.’ ‘Hayır, deli değilim. Hırsızları uzak tutmak için boynuzları boyadım. Bunun nasıl olduğunu biliyorsun, değil mi, Müfettiş?’ Öfke dağıldı ve gözetmen tehditkar bir şekilde devam etti. “Herkesin sana neden Si Thanonchai dediğini biliyorum ama şimdiye kadar söylemedim.”
‘Bana istediğin gibi hitap et Gözetmen, ama doğruyu söylüyorum. O karabao benim! Ben satmadım. Henüz değil. Benimle tapınağa gel ve üzerine yemin edeyim.’ Artık yemin etmek istediği için nazır gitti. “Dikkatlice düşün Thit Si. Köy muhtarı gibi birini aldatmak iyi değil.’
Denetçi ayrıldı ve Thit Si sorunun çözüldüğünü düşündü. Ama hayır. Köy muhtarının evine gelmesi emredildi. Ayrıca fare gibi sivrilen bir yüzü olan Fare adlı nazır da orada oturuyordu. Bir keşişti, çalışmıştı ve bir vaiz gibi konuşabiliyordu. Thit Si bir ‘darbe’ verdi, köy muhtarı sadece başını sallayarak cevap verdi ve ardından gözetmen Mouse savak kapılarını açtı…..
‘Carabao ile ilgili sorun bitti. Ama bu aptal ukalanın carabao’nun boynuzlarını kırmızıya boyaması yanlıştı. Bunu yapmaya hakkın yoktu. Bu, muhtarın geçemeyeceği bir hakarettir. Buradaki herkes kızıl boynuzlu sazanların muhtara ait olduğunu biliyor ve eğer herkesin sizin gibi yapmasına izin verirsek, bağışıklığını kaybeder. Sonra bu carabaolar sığır hırsızlarının avı olur.’
‘Ama bu hakaret ilk kez olacak gibi görünüyor, bu yüzden köy muhtarı seni affediyor. Köy muhtarı ve buradaki herkes için iyi davranış konusunda bir ders alıyorsun. Ve bir daha böyle aptalca bir şey yaparsan, kirayı ödersin ve biz de carabao’nu alırız.’
Müfettiş Fare derin bir nefes aldı ve devam etti. ‘Yine de, bu bir iyilik, budalalığının bedelini köy şefine ödemelisin ve petrolün buraya gelmesi için faturayı; yüz baht.’
Thi Si bunun bittiğini düşündü ve sesini yükseltti, onun her zaman aptal olarak gösterilmesine kızdı. ‘Bak, yanılmışım ama deli değilim. Hepimiz bu köydeniz. Müfettişin bana hakaret etme şekli orantısız.’
Gözetmen bir an düşündü ve sert bir ses tonuyla devam etti. ‘Tamam o zaman, deli değil, o yüzden zekanın bedelini öde. Köy şefinin tavuk çorbası için büyük bir şişe viski. Ne düşünüyorsun, muhtar?’
‘İyi!’ her tanık ağladı. Ve Çinli tüccar köyü şefi, gözetmenin kararını onayladığını defalarca başını salladı.
(1981)
Hollandalı akker veya morgen’de bir dönüm, 4.046 m2 arazidir.Kırmızı boynuzlu bufalo,
ควควย เขเข แดง , from: Khamsing Srinawk, The Politician & Other Stories. Tercüme ve düzenleme: Erik Kuijpers. Hikaye kısaltıldı.
Bu blogda Sri Thanonchai ve onun Laoslu mevkidaşı Xieng Mieng hakkında birkaç hikaye var; arka plan için: https://www.thailandblog.nl/cultuur/sri-thanonchai-asiatische-tijl-uilenspiegel/ Yazarın ve eserinin bir açıklaması için bakınız:
/5. 2 oydan.
Lütfen bekleyin…
