Kitap Eleştirisi: Andrew McCarthy tarafından “The Longest Way Home”

<img class = "alignright size-full wp-image-16988" title = 'Kitap İncelemesi: Andrew McCarthy tarafından "The Longest Way Home" – src = "https://amateurtraveler.com/wp-content/uploads/2012/ 09 / The-Longest-Way-Home.jpg "alt =" Andrew McCarthy uzak ve geniş bir zemine karşı kitap kapağında yer alıyor” width=”200″ height=”318″>En çok aktör olarak bilinen Andrew McCarthy, National Geographic Traveler ve New York Times gibi yayınlar için ödüllü bir seyahat yazarıdır. Bununla birlikte, bu samimi anı, öfkeli hayatının denemeleri ve sıkıntıları üzerinde, egzotik yerliler üzerinde gerçek bir seyahatten daha kişisel bir başıboş görünmektedir.

En Uzun Yolda Kronikleştiğinde; McCarthy, nişanlısıyla uzun bir erteleme evliliğinden kaçınırken, korkuları bırakma ve seyahatin yalnızlıktan başka bir şeyi kucaklamayı öğrenme umuduyla çeşitli maceralara başlar. Mizahın bir kenara çekilmesi, sözde kendini keşfetmeye yönelik bu gezintiler, gerçekte seyahat destinasyonlarının ilginç hikayelerinden farklı olabilir. Patagonia'dan Kilimanjaro'ya fırsat bulabilecek kadar şanslı herkes için büyüleyici bir yolculuk olmalı, ancak McCarthy'ye yolculuk, iş dünyasından kaçmaktan ve çoğu gezginlerin istediği stresden ziyade kendinden kaçmakla ilgili.

Bazıları için “seyahat etme” eylemi sadece mega bir seyirde sadece bir kabin içinde, bazıları için ise bir kültüre derinlemesine dalmak olarak kabul edilirken, McCarthy için basit bir kendini şımartmak gibi görünüyor. Güney Amerika'da yoğun bir şekilde seyahat ederken İspanyolca konuşamamasının bir kereden fazla not alması ve onu sağlayan bir onur rozeti, çünkü hala bir internet bağlantısına geçmeyi başarıyor, sadece rahatsız edici değil, sıkıcı. Kendimi bütün paragrafları atlarken buldum. Olayların bu versiyonunu okuduktan sonra yolun veya kulübenin hiçbir şeyini bilmediğim için hangi uzak kulübeye hangi yoldan gittiği ile daha az ilgilenmeye başladım. Çocukları veya bir aktör olarak acı verici erken başarısı hakkında istediğimden daha fazlasını öğrenirken elde edemediğim bir yer hissi verdim. Hatta böylesine bir fırsat olsa da, bu tür fırsatların o kadar fazla atılmış olduğu için biraz kırgın oldum.

Bu kitabın diğer incelemeleri, McCarthy’nin yazma tarzına övgü ile parıldar ve okuyucu dürüstçe hareket ederse, bu kitap okursa biyografi ararken uzaktan anlaşılabilir. Bununla birlikte, gerçek bir seyahat yazımı çalışması olarak, çok fazla açıklama, duygu veya yer duygusu eksikliği, bu okuyucunun daha fazla macera ve daha az sızlanma istemesine neden olur. Viyana gezisinde belirli bir siteyi görmeli miyim veya belli bir tadı tatmin edip etmediğimi bilmek istiyorum. McCarthy’nin Viyana gezisinden, Lipizzaner aygır antrenman oturumlarına ulaşamayan VIP biletleri bile yönetebilmeliyim, çünkü o ve 4 yaşındaki çocuklar çok dakika sürdüğünden sıkıldılar.

Geçmişe baktığımda sanırım McCarthy ve yeni karısına ömür boyu mutluluk diliyorum. Gerçekte, evde ya da yolda, her ikisi için de bir ömür boyu yalnızlık görüyorum. Sadece Kosta Rika'da kendimi bulmalıyım ve sahilde vakit geçirmek için iyi bir kitap gerekli olduğunu biliyorum.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here